آنَک! عبور از تنگنای
معبر سکوت در باور ِ بایستن
در هاون ِننگ ِنبود
و ناچار
از مخروطی با انتهایی
باریکتر از پل سراط
گذشتن
آنک
در گزند ِ گریزگاهی،
غایب از فرار، در تندر لمیده به دشت
در انتها!
آنَک! : اینجا اقتباسی
از اکنون است، در آیندهٔ نزدیک، اما سبکی دارد که هنوز نوشته های زیادی میشود در باره
اش نوشت که هر کدامش یه مثنوی هفتاد من است.
دامون
۰۹/۲۲/۲۰۱۷
No comments:
Post a Comment