حتی

پری نیم سوخته از سیمرغ را بایدم، حتی

آرزوئی نا بجا از من برآوده شایدم، حتی

می آمیخم به سطری چسبیده به کاغذ، حتی

که ساروجی از مرحم ِ عشق پیدا شایدم، حتی

اعتصاب ِ خوردن غم بایدم، حتی

از سایه ها گریزان گشته ام، حتی

روزها در گذشت ِ ابر ِ چشمان است، حتی

شبها حکایتش دور از بیان است، حتی

دامون

شنبه ١٦ آبان ١٣٨٨

عاشقانه

در بوم و بست کلمات - درگیر و دارم

مرا دانه دانه های حروف، آنها را که

همیشه مانند خشتی خام به دست داشتم، به ساروجی از

عشق، مستحکم مینگاشتم

مرا دانه دانهء آن حروف، تنهاسپرده است، به دست تنهائی

باشد تو را دوباره بسرایم، باشد که رنگ نبود خویش را در لاجورد آبی تو به تطهیر بزُدایم

ای عشق، ای عاشقانه که هر دم و هر بازدم با منی

دامون