هر
چیزی را یک آغاز واجد است که به پایان انجامد و اگر نِی، هیچ آغازی را پایان نیست.
این
معنی کاملی از ندانم هاست و ما، در آغازِ یک پایانیم، و خود نمیدانیم،
همیشه
میگوییم که گذشته گذشته است و آینده، اتفاقی کاذب است
و
ما از اینجا
یکراست میرویم به خانه ای دو نبش در بهشت برین
که از شمال تا به جنوبش شراب چون سیل جاریست
وحوری و غلمان، و بوی خدا را، توان خرید در دکان عطاری.
*
هر چیز را آغازی واجد که به پایان انجامد
و
اگر نِی
هیچ
آغاز را نیست پایانی .
و
ما همه، تا به حال ادامه به انجام هیچ داده ایم .
و
ما به هیچ، پر دادیم
و
ما به هیچ بال
که
ببپّررد
و
بُتی بزرگ را به نقش بنشیند.
هر چیز را آغازی واجد، که به پایان رسد، و اگر نِی، هیچ آغازی را پایان نیست.
دامون
۰۱/۲۴/۲۰۱۹