دستهایی بود در این باغچه سبز، که تو گفتی در بهار شکوفه داده اند،
صدای آب هر از چند وقت، میشُست سکوت غبار را از برگ برگ ِ سبز ِما.**
آسیاب ُمراد ، میگشت در چرخش زمان ، بی آنکه پُر شود کاسهءِ صبر از زُلال ِ بارانی*
من ما بود و آرزو نقشی نه در سرآب
**
دامون
Wednesday, 6 January 2010
قمار
فرزانهءغمگینیست این باخته در ظلمت تکچهره به جا مانده اَفسُرده ز ناکامی * بر باد یکی تنپوش آواره ولی آذاد تنپوش اگر آن بود تکچهرهء من اینسان آزُرده نمیماندی
No comments:
Post a Comment