در چشم
بخیلان ِ این دیار ِ فراموشی
انتهائی
نیست طمع را
همآنان،
که میخراشند، ناخن، به ناودان ِ خُشک و بی قطرهء باران
در این
فریضهء عصر
*
خاکی
به صُولت رمل
و حزن
بیابان را باید
که پُر
کند
چشم
طمعکار سلم و تورشان
دامون
١٩/٠١/١٣٨۹
1 comment:
با سلام،
با یک مقاله جدید به روزم. خوشحال میشم اگر سری بزنید.
اردوان
Post a Comment