دستهایی بود در این باغچه سبز، که تو گفتی در بهار شکوفه داده اند،
صدای آب هر از چند وقت، میشُست سکوت غبار را از برگ برگ ِ سبز ِما.
آسیاب ُمراد ، میگشت در چرخش زمان ، بی آنکه پُر شود کاسهءِ صبر از ذُلال ِ بارانی*
*من ما بود و آرزو نقشی نه در سرآب
***
دامون
Sunday, 9 October 2011
خارستان
در بلندی ِ بالا دست ایستاده ام، در تیر رَس - کپکی نیست که جان به هوا کُند، در د دور دست مُرده ها گله گله میچرند سـرمـسـت از نـفـرتـی سـالـیـانـه، بـه جـسـتـجـوی عـشـق، بـه خـارسـتـان پـا مـی نـهـم؛
No comments:
Post a Comment