در چشم
بخیلان ِ این دیار ِ فراموشی،طمع را انتهائی نیست
همآنان،
که میخراشند، ناخن خویش، به ناودان ِ خُشک و بی قطرهء باران در این فریضهء عصر
خاکی به صُولت رمل و حزن بیابان را باید، که پُر کند، چشم طمعکار سلم و تورشان
خاکی به صُولت رمل و حزن بیابان را باید، که پُر کند، چشم طمعکار سلم و تورشان
دامون
١٩/٠١/١٣٨٩
No comments:
Post a Comment