Monday, 16 July 2012

مردهء جاوید






سرد و غمگین در مزارش خُفته مالامال
خاکی ِ من بینهایت سُفته در باران
تکچراغی دور، بیرَمَق گه گاه
سایه روشن میزند محضون
رواق‌ ِ مردهء جاوید را
در سکوتِ شب
به میعادِ
حِلال ِ
ماه





دامون

1 comment:

parisa said...

دامون جان من می تونم از شعرهات در کتاب آینده ام استفاده کنم؟ قول می دم ذکر منبع کنم