وقتی که اسب مُراد به قیمت قاز است

  

وقتی که اسب مُراد به قیمت قاز است

و داروک را صدایی خوش، در آب سر بالا

و ریش، به دست قاضی جلاد

و افعی به دوشان ِ هزارهء دوم به حکومت عامیانهء شهر

وقتی جواب گلایه و چرا، پژواک سرب یا که حلقه ء دار

 است

و جبر، میساید استخوان را

چون سنگ آسیاب به ناخن

و  هر استخاره طرحی مُضحک، برای آینده

من

ما

با هم بودن

و هر صراط دیگری

 که به سود این کدخدای نسیب شده، بی سبب آید

رسم  ِ دوگانهگیست

دامون

قاز، واحد پول، در قدیم

کوچکترین واحد پول بوده که در بازار حتی اگر برای صدقه به گدا هم

.میدادند، گدا قبول نمیکرده

داروک، به زبان مازندرانی همان قورباقه است

اینجا ، یادآور مثال « آب که سربالا میره قورباقه ابو عطا میخونه»

اسب مٌراد، همان خر مُراد است که فقط پالونشو عوض کردن و عوام بر این باورند که هر کسی بر آن سوار باشد، هر آرزوئی دارد بر آوُرده میشود

٢٥/٠٦/٢٠١٣

دامون