درون منجلآبی خشک و فرسوده که حتی دانهء گندم درونِ شوره زارانش نمیروید
به آن کَشتی، بمانستیم، که نه لنگر برآن مانده
نه سُککانُ نه سُککان بان
و ما، چون مُرده گان مانده بر دوشِیم
درون منجلآبِ خشکُ فرسوده که حتی دانهء گندم
درونِ شوره زارانش نمیروید
دامون
١١/٠٨/٢٠١٥
No comments:
Post a Comment