و تاریخ را
هر از یکبار هم، اگر ورق بزنی،
ثروت را با هنر که شالودهء ایمان است،
در یک رود نخواهی یافت
حتی در این روند امروزی، که بنیانش در اُسطورهء مُعاصر ِ ضجر است
*
این مُرشدان ِ به سُفره نشسته
که هر از دم،
به نیش میکشند،
جنازهء مرغی بریان را،
.هر سازی که مخالف اشتهاشان بنوازد،
هر لحمه را که از زبان حال بر آید
در گلو به شکر چُماق بخراشند
و بسوزانند به ارتداد
با روایتی، درآورده از زیر عبایشان
همانند ِ دم خروس
ویا،
به استناد ِ قَسَم، ز نام کسی که دستهاش بُریده است
دامون
٠٦/بهمن/١٣٨٨
No comments:
Post a Comment