غاشیه

مزرعه ایست، که حتی دگر، نامی بر آن نیست این شهر

، این دنیای پسمانده

و درآن

آمالی درو شده در طوفان

لگدمال گاو های آهنی

در سرابی مواج از رمل ِ قلتیده به دنبال

،میپالد عطشان، میپالد مثل ماهی اُفتاده به مغاک

، مثل مرغی بدون سر که از شاخه ای به شاخه ای دگر

و از ستونی به ستونی، محض ِ یک فرجام

در خواب است این غمزده گورستان ِ بعید

با چشم باز،به قدمگاه میرود در این غریبانهء غروب،

در اربعین مطلق قرن ِ شهاب و تندر رعد

دامون
جمعه دوم /بهمن/١٣٨٨

پالیدن : پر پر زدن درهنگام شکنجه ویا از گرسنهگی

غاشیه : مسخره، دلقکوار

قرن ِ شهاب و تندر رعد : عصر ِ شهابهای خانمانسوز

پُل ِ سراط : راهی بدون بازگشت و جانفرسا

گاو های آهنی : ارابه هائی است مُتشکل از دو چرخ برای شُخم، ویا متشکل

از چهار چرخ برای دِروُ و حمل توده های درو شده، که بیشتر

توسط اسب، مادیان، قاطرهای عقیم و گاومیش های اخته

به حرکت در میآیند و از قدیمالایام در این نواحی

رواج داشته و دارد