*
*
*
*
در رواقی خالی از اندیدشه های مُضحک و مَتروک، مُنتهی به دوره ء رنُسانس
و چینی شکسته ء استخوان های بالیه
گنجینه ای، انباشته از تنوع زین ِ اسب و اُلاغ به چشم میخُرد، با خرمُهره های درخشان
به گفته ء دیگر
این همان استر هُمایو نی است، که د ر ظا هر، رداده ء امثال و حکم به تن دارد
ما مانده چون شمع شب افروز بر صفره ء ِ بادام مغز ها
و آن اژدهای خون آشام
که دم عقرب زاده اش، ز گوشهء آستین پیداست
دامون
٢٦/٠٩/٢١٣
1 comment:
این شعر را من برای طبلیغاتِ هر روزهء رژیم اشغالی ایران و پر کردن مغز نو گرایان با نمایشهای مفضحکشان گفته ام که متأسفانه قشر وسیعی از هممیهنانم را وادارکرده، به جای استفاده از مغزشان با چشم وگوش خویش به تفحیم زندهگی بپردازند، در غیاب عقل و هوش، بد را به بدتر ترجیح داده و راستی را نپویند
.نا گفته نماند خدشه ای که آنها به ریشهء انسانی خود و همنوعانشان میزنند نابخشودنیست
.در پایین توضیح بیشتر
*
*
در رواقی خالی از اندیدشه های مُضحک و مَتروک، مُنتهی به دوره ء رنُسانس
:و چینی شکسته ء استخوان های بالیه
گنجینه ای، انباشته از تنوع زین ِ اسب و اُلاغ به چشم میخُرد، با خرمُهره های درخشان
زین اسب و الاق
اسب و الاقی که با دخیل به آنان کهکشان را میتوان در نوردید و باکمک جنُ پری انقدر آدم کشت که خونشان به زیر شکم اسب مالیده شود و ترس و وحشت درهمه جا طنین اناز شود
به گفته ء دیگر؛
:در باطن امور
.این همان استر هُمایونیست، که در ظا هر، رداده ء امثال و حکم به تن دارد
این همان حُقّه باز آخوند دوزاریست که عبا و عمامه تقلبی به تن کرده، ماسک روحانی به چهره زده تا فرتوری از آزادهگی را به نمایش بگذارد
،تنها مانده ایم
.با آن اژدهای خون آشام و مغز های از کار بیکار
.ما مانده چون شمع شب افروز بر صفره ء ِ بادام مغز ها
و آن اژدهای خون آشام
که دم عقرب زاده اش، ز گوشهء آستین پیداست
.که دم خروسَش از به زیر عبایش پیداست
دامون
۲۹/۰۶/۲۰۲۴
Post a Comment