وقتی

وقتی یگ گله از ارازل و اوباش، با تفکری کهنه تر از عصر سنگ، سردمدار یک مملکت میشوند، و کروری از الاغ و گاوِ نواله خوار، دنباله رو آنها

وقتی یک مشت پاچه خوارِ دستنشانده، نماینده مردم در مجلس فرمایشات هستند که فقط به فکر جیب خویشند و نه به فکر آسایش مردم

وقتی مردم فقط صبح را به شب میرسانند به خواست خدا

وقتی طومار آرزوهای مردم به چاه خرافات ریخته میشود، وپای پیاده روانه به صحرای کربلا، برای بستن دخیل به واحه ای دیگر

وقتی آدم ها در گور های پیش ساخته، زنده به گور میشوند به جرم زیستن

وقتی انسانها، در گرسنه گیِ آذادی در دهلیزهای ننگ ذُوب میشوند، فقط به جرم پرسیدن

آری، آن زمان که مردن، جان سپردن، تسلیم، تنها ره رهایی است و جزیرهٔ امید، ساحل خشکیدهٔ هامون

آنزمان، اقیانوسی از سرچشمهٔ تطحیر را لازم

که بشوید، به زنگارِخون نشسته دستهای ایشان را

دامون

۱/۲۱/۲۰۱۷