جاودانه

جاودانه ماندن

هرگز در اریکه باور نبوده مرا

چرا که این اژدهای بی پیکر زمان را ابائی نیست

در بلعیدن فراعن و اجرامشان
در پندار، نرمیده میشود، چون موم، شمشیر سخت، به دست زمان

و این

قطره قطره ها

چکیدهء کاسه صبریست که می آوشخورد همچون مرحمی

قلب ِ شکسته مرا

دامون
٠٢/فروردین/١٣٨٩