حرج و مرج و نا بسامانی ِ مردم و گم شدن سواد متداول آنها در احتیاج به نان، مشغول بودن به واحمه و با ترس، شب را به صبح رساندن و از آخرت و جهنم در رُعب وحشت سر به بالش گذاشتن یکی از حیله هایی است که بیشتر به سیاست خارجی انگلیس ها میخورد.
معلوم است که نرخ نان به قیمت کلان شکستن دندان میشود و در همین اصناع موقعیت مناسب برای آن عده از ارازل و اوباش ایجاد میشود که از گلآلود بودن این سیلاب کاذب بهره مند شوند.
جوانب این اقتصاد متداول که حتی در دور افتاده ترین نقاط این مرز پُرگُهر هم رسوخ کرده، به دو روال رایج به روی صحنه است، یکی برجا ماندن دراز مدت مفتی های خلاق و آفرینندهء جحل و استکبار است که بساط فالگیری و دعانویس و روضه خوانی ها را شیرین و داغ میکند و حد و نقطهء عطفشان جنجال بر مکروه و مشکوک بودن ورود به مستراح با پای چپ یا راست است و با نوشتن دعا و جمع آوری صدقه درد های بی درمان را دوا میکند و مثل قبل از رنوسانس فرانسه آتش زدن و سنگسار کردن به دار آویختن بریدن دست و پا و گردن زدن، شکنجه کردن احانت بیشرمی دروغ ریا زندان افترا تجاوز، و از این قبیل را جزع اثاث منطقشان میدانند وبا تکیه به ولایت من درآوردی، هر روز بیشتر و بیشرمانه تر بر گردهء انسان هائی که هنوز از ترس و وحشت آخرت و امکان وجود نیش مار های هفت سر، پل سراط، جهنم و آتش سوزانش دنیا را برای خود و خوانوادهء خویش مُحرض میکنند و در جهل مکدر و تکرار مکرر در جا میزنند، سوارند. ناگفته نماند با سیاست خرافاتیی که روال کار روزمره همه مردم را در برگرفته، سخت میتوان از اقشار و خیل ِ متمرکز جدا ماند، چرا که در اصرع وقت با تفاوت رفتار وکردار خویش مثل یک حرف رک و پوسکنده میشوی و عاقبتت یا فرار یا زندان و محاربه است.
پروسه دوم فاز کوتاه مدتی است که توان مردم را تا به قهقرای ِ قرون وصتی بکشد که رفتن سردم داران وقت را که در نزدیک زمان خواهد رسید، به یک معجزه تبدیل نماید و راه را برای ارتجاع بعدی که جاده صاف کنش همین ها بوده اند باقی و هموار سازد؛ با اطمینان میتوان گفت اگر استعمار آینده، در ایران به تضاد برسد و موقعیت خویش را در خطر ببیند جنگ را مابین اقوام و ادیان ترک و بلوچ و کرد راه خواهد انداخت و تا آن زمان که اطمینان از پا بجائی خویش نداشته باشد نسیب مردم همین است که حالا در مسلخش مشغول هستند؛ طالبان و القاعده در عراق، افغانستان و پاکستان شمّهء کو چکی از این عاقبت را نشان میدهند؛ حتی به نوبه ای، دار زدن و کشتار مردم بیگناه و هرج و مرج اقتصادی که ایرانیان درگیر آن هستند الگویی از بریده های قبلی و پرده ء تازه ای از خیمه شب بازی استکبار جهنمی ایشان استبا اقتباس از مقاله خُسن آقا,, اقتصاد خرکی،،
با احترام
مصطفی صُدیری
دوم دی ماه ١٣٨٩