دستهایی بود در این باغچه سبز، که تو گفتی در بهار شکوفه داده اند، صدای آب هر از چند وقت، میشُست سکوت غبار را از برگ برگ ِ سبز ِما. آسیاب ُمراد ، میگشت در چرخش زمان ، بی آنکه پُر شود کاسهءِ صبر از ذُلال ِ بارانی* *من ما بود و آرزو نقشی نه در سرآب *** دامون
Wednesday 25 November 2020
در حجله گاه تاریخ
Monday 23 November 2020
Saturday 21 November 2020
موعود
Thursday 19 November 2020
Wednesday 18 November 2020
نفرین
Monday 16 November 2020
Saturday 14 November 2020
از قطره قطره های ما
Sunday 8 November 2020
"از کوزه بُرون همان تراود، که در اوست"
ارزش هر چیز در خود اوست، مثل: از کوزه
بُرون همان تراود که در اوست
ونِی: آنکه بر دوشش کشد وصفش کند.
اگر دیده بینا نباشد، مثل آن زرگر نادان
میشوی که ارزش مَطاع از دست دادهٔ خویش را
بعداز ازدست دادن آن میابد.
از این گذشته، گفتن حقیقت، ارزش خواندن
سورهٔ یاسین است به گو ش جرس، و تکرارش
مثل نمُو مو به زبان.
خیال باطل فهمیدنت در این سیاهٔ شبیح
به مریخ
یک آرُقِ ترشیده و بد بوست، چندش آور
چون تُف سربالا.
دامون
۰۳/۰۱/۲۰۲۱
تذکر
دو مثل قدیمی:
از کوزه برون همان تراود که در اوست
مُشگ آن است که خود ببوید، ونِی آنکه
صاحبش گوید، و نه آنکه کوزه اش را به دوش میکشد وصفش کند
البته، با کمی دستکاری ببخشید!
دامون