Tuesday 30 January 2024
Monday 29 January 2024
Saturday 27 January 2024
Friday 26 January 2024
Wednesday 24 January 2024
Tuesday 23 January 2024
رقص قتیل
با آنچه از نگاه
در افسونِ ظهر می ریزد
چشمیست، بسته
که در طلیعه ءِ ظهر
.به زخم می ماند
باز می شود روزی
و پخش میشود در داغ
وقتی که
دار سینه ی ِ دیوار را
جا می گذارد در زخم
و رقص کشته
بر نظارهءِ سحر
در هوا
.چکه می کند
و صبح
خون خویش را
می افشُرد
.به ریسمانی از رَبط
افسون صبح اما
در تدائی ِ آونگ
پاشیده است
.به گونهءِ دیوار
رقص
می آویزد از صبح
تا به ناگاه
صبحی
که نیست را
در عدلِ خویش
.به خورشید میشود
جایی درون زخم کهنه
اما
فروزان است
ومُهلک ِ زخم را
.کهنه می شود
وقتی که رقص ِ کشته
سینه ی دیوار را
.لبخند ِداغ می زند
و رسم آمیانه ء شرع
دار
به سینه ی دیوار
. دوباره میگردد
صبحی ِبزرگ در راه است
در میانبُر ِ خواهش ِ انبوه
آنجا که
جان ِ بسته به نخ
به قیمت ِ حل ِ پوک
.تاریخ میشود
و باد
شانه هایش را
باد ِهوا می کند
طول طناب
مرز
فضا
.شکل تازه ای از تاریکیست
***
با آنکه
در خود جمع است
خود
جمع ِتمام سطوح است
یعنی که سطح
وقتی که زندگی را درخود دارد
و زنده است
جمع است
سطح ِجمع
و سطح
سطح ِمفرد
در انفجارِِ ِسطح
جمع می شود
.و سطح میشود
*
جمع ِتمام مفردها
هر مفردی
در انفجار خویش
جمع می شود
دامون
پاییز ۲۰۱۸
با اقتباص از شعر"واریاسیون ظهر بر دار" روانشاد، استاد رُئیایی
Monday 22 January 2024
Sunday 21 January 2024
Friday 19 January 2024
Wednesday 17 January 2024
Tuesday 16 January 2024
Sunday 14 January 2024
Saturday 13 January 2024
Friday 12 January 2024
Thursday 11 January 2024
Tuesday 9 January 2024
Sunday 7 January 2024
Friday 5 January 2024
Thursday 4 January 2024
Subscribe to:
Posts (Atom)