عمق مطلب گسیخت از افسار
و مرا پرده دری بر کجاوه نشست، در آدینهء فردا
گندابه ای تُرش از غصیان آدمیست این شیطان
سنگیست شاید پرتاب شده در چاهدیگ ِ خانه ما
افسون هزاران افریت را در تنوره میکشد هر دم،
و در هر بازدمش، میسُراید نکبت را، این
استناد بر شیطان
*
گوئی از نژاد الکنان ِ هفت کواکب فشرده اند او را
که با تکیه بر جهیز کبر و ریا، لگدمال میکند خاک ایران را
و فتوایِ قتل سهراب را در امضاست، بعد از شکستن شیشه ء نوشدارو
حقیقت، هرچه هست، در غیابش بالا کشیده اند، اینان، دیوار دروغ را، همچون برج اغماض
اینان هرزه گویانند کاسه لیسانی دجال
دامون
پنجشنبه، ٢٢/بهمن/١٣٨٨
