از قسمت اول شروع کنید
دستهایی بود در این باغچه سبز، که تو گفتی در بهار شکوفه داده اند، صدای آب هر از چند وقت، میشُست سکوت غبار را از برگ برگ ِ سبز ِما. آسیاب ُمراد ، میگشت در چرخش زمان ، بی آنکه پُر شود کاسهءِ صبر از ذُلال ِ بارانی* *من ما بود و آرزو نقشی نه در سرآب *** دامون
Thursday, 31 August 2023
Wednesday, 30 August 2023
Sunday, 20 August 2023
Wednesday, 9 August 2023
" بابا آب آورد"
چرا من باید
و من
همیشه زنجیر بر پایم کند؟
یعنی که من
همیشه شاید همین بوده، سدِ راهی شود
شک و تردیدی،شبیهِ ملانکولی
و از صبح تابه شب
مثلِ سایه درخفا و مثل، تخم لق شک در کوچهٔ تردید
فقط به استخاره ُ دعا
نه
اصلان چرا سری را که درد نمیکرد، دستمال بست من؟
بابا، عرق ریخت از جبین
عمری تلف نمود
تا این نهال به جای مانده در این شوره زار پست
گندمی گردد
"تکه نانی لذتبخش، " بابا آب آورد" بابا، "نان آورد
، پس دگر دردت چه بود، من؟
که تیشه زدی به ریشهٔ خویش؟
من را از من سئوالیست
که من
چه کرد، به حال من؟
چندش آورست
این من ها هنوز هم که هنوز
در هفتاد منِ خویش گرفتار، سر گردان
دامون
۲۵/تیر/۲۵۸۲
Monday, 7 August 2023
Subscribe to:
Posts (Atom)