دستهایی بود در این باغچه سبز، که تو گفتی در بهار شکوفه داده اند،
صدای آب هر از چند وقت، میشُست سکوت غبار را از برگ برگ ِ سبز ِما.
آسیاب ُمراد ، میگشت در چرخش زمان ، بی آنکه پُر شود کاسهءِ صبر از ذُلال ِ بارانی*
*من ما بود و آرزو نقشی نه در سرآب
***
دامون
Thursday 5 August 2010
Theatrical expression
Same as usual,
life on the rocks,
bitter then cobras poison taste in my mouth earlier morning between my coffee and the cigar.
1 comment:
Very beautiful Damon, you have such a strong and meaningful poem even in English,
Good on you
Post a Comment