دستهایی بود در این باغچه سبز، که تو گفتی در بهار شکوفه داده اند، صدای آب هر از چند وقت، میشُست سکوت غبار را از برگ برگ ِ سبز ِما. آسیاب ُمراد ، میگشت در چرخش زمان ، بی آنکه پُر شود کاسهءِ صبر از ذُلال ِ بارانی* *من ما بود و آرزو نقشی نه در سرآب *** دامون
Thursday, 28 March 2024
Monday, 25 March 2024
Sunday, 24 March 2024
Saturday, 23 March 2024
Tuesday, 19 March 2024
بهار ۲
نو رسته گان در این مغاک، سر میکشند هنوز در تازهء ِ بهار
یعنی که هر نهال درختی سترگ را در بهانه است
و روز را، امید را، طلوع را
در سایهء ِ طبیعت، در خواهش
*
بی آنکه
بانگ شغالان عصر
در زوزه های شب زده آنرا خفا کند
بهار، در میرسد هنوز، بعد از هزار سال سیاه
*
آری ، سپند را جاگزین فرودین بود
*
این ارمغان پاک، این یادگار نیاکان سخت کوش
این ازدواج طبیعت در ایران زمین ما، بر هر تنابنده که ایمان را
در حفظ روز به عادت است، و نه در مقام عاز
فر خنده و گرام
***
نورز مان پیروز
هر روزمان
نو روز باد
دامون
۲۵۸۳/۰۱/۰۱
مغاک، اینجا به معنی زمین و خاک است که در آن نهال رشت میکند
سترگ، استوار و قدرتمند
عاز، نفرت
خفا، مخفی
نیاکان سخت کوش، پدران ما پیش از اسلام
سپند، ماه اسفند آخرین ماه سال
ایران زمین، قلمرو مادها و تیره آریانها در آسیا
Monday, 18 March 2024
Monday, 11 March 2024
Sunday, 10 March 2024
Friday, 8 March 2024
Wednesday, 6 March 2024
Monday, 4 March 2024
Sunday, 3 March 2024
Friday, 1 March 2024
Subscribe to:
Posts (Atom)