بودن

 

 

من، تو، و حتی ماُ شما و ایشان، ا گر که نیک بنگری

پیش ساخته ای زِ  خویشمان است، که در آن  

 من تو، او، و حتی ماُ شما و ایشان، ایفای نقش میکنیم

گاه با رقصی در میانه‌ی میدان و یا چو آونگی، برسرِ دار

ایفای نقشی به دست خویش.

 

 

دامون

 

 

 

 ١٢/٠٩/٢٠١٦

باران

 

جاری ابرها را در جنگل بی پایان ستاره ها

از هر کنارهء آسمان نظاره گرم

میخروشد در تاریک مُدام پژواک ِ یک یک توده ها ی مُتمادی

همچون قراولان‌ِ سلطانی قدار بند

میبارد از هر گوشه ء نهان، بر بوته هایِ خشکیده و اطشان

قطره قطره چکه های باران

 

آه ای فرشتگان زیبا

که آبستن شکوه بارانید

و میبارید دانه های عصیان زا در رعد هر صدا

با واژه، با حرف، چگونه توانم بیانتان؟

 

چگونه توانم نوشت شمایان را به رویِ سطح این کولاب شور؟

 

دامون

ایران در ساعت ۲۵

 

ساعت ۹:۱۷ دقیقه صبح روز پنجم

مرداد ماه سال ۱۳۵۹ بود که در اتاق باز شد و پرستاری

گفت: شاه مُرد

شهبانو به همراه شاهزاده رضا و شاهدخت فرحناز در بیمارستان بودند، اما علیرضا و لیلا بخاطر سن شان در بیمارستان

حضور نداشتند. پزشکان و پرستاران زیادی در اتاق بودند

اما کسی را به اتاق راه نمی دادند، صدها خبرنگار و عکاس

پشت دراطاق سی سی یو بیمارستان و در حیاط بیمارستان جمع بودند این خبر به دنیا مخابره شد:

پادشاه ایران مُرد

ساعت حدود ۱۱ صبح بود پرزیدنت انور سادات با لباس نظامی به بیمارستان رفت و مستقیم به اتاق شاه رفت

دستش را روی قلب شاه گذاشت و به زبان انگلیسی گفت

تو در ساعت ۹:۱۷ دقیقه مردی و ایران در ساعت ۲۵

آن روز کسی نفهمید پرزیدنت انور سادات چه گفت معنی ساعت ۲۵ چیست!؟

انور سادات به کاخ ریاست جمهوری مصر رفت و در یک مصاحبه مطبوعاتی با شرکت صدها خبرنگار خارجی و داخلی شرکت کرد انور سادات گفت

جهان عزا دار شد ... امروز مردی از میان ما رفت که خواهان صلح بود، بعد او خاورمیانه رنگ آرامش و آسایش بخود نخواهد دید او فقط پادشاه ایران نبود او پدر بزرگی برای منطقه خاورمیانه بود روزهای سختی را پشت سر گذاشت، او برای دفاع از کشورش در مقابل دنیا ایستاد او امروز صبح مُرد اما ایران در ساعت ۲۵ از حرکت ایستاد

این خبر به ایران رسید ساعت ۲ بعداز ظهر روزنامه کیهان و اطلاعات با خط درشت نوشتند: شاه مُرد ...

عده ای از مردم شاد شدند، در خیابان ها رقصیدند، خبری از گشت ارشاد نبود، بهم شیرینی و شکلات و آدامس خروس نشان می دادند

درست خاطرم هست در قسمت آگهی های ترحیم و تسلیت روزنامه کیهان کسی نوشته بود

پنج مرداد ۱۳۵۹ ، ساعت ۲۵ مردم ایران بود

هرگز کسی نفهمید این آگهی ترحیم از طرف چه کسی در کیهان چاپ شده بود

فرانسوی ها ضرب المثلی دارند که حرکت روز و شب ۲۴ ساعت است و ساعت ۲۵، ساعت مرگ است

به واقع ساعت مرگ ایران بود

کدام دشمن می توانست در عرض ۴۰ سال

جنگلهایمان را نابود

رودخانه هایمان را بی آب

دریاچه هایمان را باتلاق

تالاب هایمان را خشک

مزارع مان را ویران

دشتهایمان را کویر

آثار باستانی مان را تخریب

صنایع مان را ورشکسته

فرهنگمان را نابود

هویتمان را تحقیر

کشاورزمان را دربدر

معلمانمان را بیچاره

کاسبانمان را دزد

پزشکانمان را بی و جدان

جوانانمان را معتاد

زنان مان را منزوی

نخبه هایمان را فراری

دانشگاه هایمان را بی خاصیت

دانشجویان مان را کم سواد

اساتیدمان را منفعل

بازنشستگانمان را محتاج

کارمندان مان را بیکار

کارگران مان را گرسنه

کارآفرینان مان را بدهکار

بانکهایمان را کم رمق

مسئولانمان را اختلاس گر

مدیرانمان را رانتی

پاسپورتمان را بی اعتبار

و پول ملی مان را چهار هزار برابر بی ارزش کند ؟؟؟

میخوام اینقدر پخش بشه که هیچ ایرانی نباشه که این متن رو ندیده باشه.

1

Vali Navid

Vali Navid